ตรงริมหน้าต่างที่เธอเคยนั่งเสมอ มีลอยแก้มเธอแนบไว้เมื่อยามฝนหล่น
เก้าอี้ที่เท้าแขนเคยนั่งกันสองคนเมื่อไหร่มีฝนต้องทนคิดถึงเธอจัง
กลิ่นใบหน้านวลอบอุ่นอยู่บนปลอกหมอน ผ้าปูที่นอนเข้านอนหอมอยู่ไม่สร่าง
ไม่กล้าจะซักน้ำประเดี๊ยวมันเจือจาง เก็บเป็นความหลังไม่ให้มันจากหายไป
* เธออยู่ที่ไหนหนอ เธออยู่ที่ไหนหนอ
ฉันเฝ้าแต่รอ แต่รอ แต่รอให้เธอมาดูใจ
หากเธอไม่รักฉันสงสารหน่อยได้ไหม
เพราะว่าหัวใจมันใกล้ มันใกล้จะหยุดเต้นแล้ว
** รอยริมฝีปากบนแก้มที่เธอฝากไว้
คิดถึงคราวใดหัวใจก็ยังร้อนผ่าว
โธ่เอย คนเคยเคียงไม่เหลือแม้เพียงเงา
ปล่อยให้คนเหงานอนหนาวจนแทบขาดใจ
ซ้ำ */**

See also:
JustSomeLyrics
69
69.80
Lata Mangeshkar, Shabbir Kumar Badal Yun Garajta Hai Lyrics
동방신기 지금처럼 Lyrics