ΟΙ ΔΥ' ΠΑ ΣΤΕΛΙΟ ΕΖΗΣΑΜ ΤΗ ΠΟΛΕΜΟΝ ΤΗΝ ΜΠΟΡΑΝ ΕΝΤΑΜΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΜ' ΑΤΩΡΑ ΕΡΘΕΝ Η ΩΡΑ ΕΡΚΙΑΝΤΙΑΝ ΧΡΥΣΑΝΘΕ ΕΦΥΓΑ ΕΓΩ ΑΣ ΣΑ ΜΑΓΑΖΙΑ Ο ΚΟΣΜΟΝ ΕΦΟΥΚΡΟΥΤΟΝΕ ΣΑ ΔΙΣΚΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΤΗ ΛΑΛΙΑ Μ' ΣΤΕΛΙΟ Τ' ΕΣΟΝ Η ΛΑΛΙΑ ΣΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΕΤΟΝ ΘΑΜΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΡΑΤΣΑ Τ' ΕΜΕΤΕΡΟΝ ΘΑ ΤΡΑΓΩΔΟΥΜ' ΕΝΤΑΜΑΝ ΣΕΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΡΑΓΩΔΕΙΣ ΣΗ ΡΑΤΣΑΣ ΤΟ ΑΛΩΝΙ ΘΑΜΑΝ ΑΝ ΕΝ Η ΛΑΛΙΑ Μ' ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Τ' ΑΗΔΟΝΙ

Τετάρτη βράδυ πα0114
Πρωτοψάλτη Άλκηστις
Μουσική/Στίχοι: Λεττονός Χρήστος/Ανδρέου Λάζαρος

Εισαγωγή:
F G Am G ] 2x

Am G Dm
Στην πόλη απόψε βρέχει τ' όνομά σου
Em F
Τα βήματά σου δεν τ' ακούω πια
Am G Dm
Ποτάμι μες στους δρόμους τ' όνομά σου
Em F
Σκεπάζει τη ζωή μου σα σκιά

F G
Τετάρτη βράδυ απολυτήριο και τρένο
Am G
Και να σε κρύβει ένα παράθυρο θαμπό
F G
Τετάρτη βράδυ είναι το σπίτι μου πιο ξένο
Am G
Στέκομαι απ' έξω και δε θέλω πια να μπω

Eισαγωγή

Στην πόλη βρέχει απόψε όπως και τότε
Είν' η ζωή μου ένα παράπονο πικρό
Σε σκέφτομαι μονάχος από τότε
Μέσα σ' ομίχλη και μαντίλια στο σταθμό

Τετάρτη βράδυ απολυτήριο και τρένο...

F G Am G ] 2x

Το καπετανάκι
Στίχοι: Παπαδόπουλος Λευτέρης
Μουσική: Λαβράνος Νίκος
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Καπετανάκι
καπετανάκι μου Συμιακό
κεχριμπαράκι
και παλιό μου ασημικό
ποια πέλαγα γυρνάς
και με ξεχνάς;

Σαράντα κύματα θα γίνω
και πουλί θαλασσινό
για να τρέξω να σε βρω
Τα ρουχαλάκια σου να πλύνω
να μην νιώθεις ορφανό
κι ας με κάνεις να πονώ

Καπετανάκι
έχω μεράκι κι αλικαημό
σα σταυρουδάκι
σε φοράω στον λαιμό
μα συ αλλού πετάς
δεν μ΄αγαπά

Αχ και να γινόμουν η αγάπη σου μαρ0414
Στίχοι: Ρόνη Σοφού
Μουσική: Γιώργος Νιάρχος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα

Είσαι εκείνος που μπορεί αγάπη να μου δώσει,
ώριμος άντρας και παιδί, μια φλόγα δηλαδή.
Κι όμως ποτέ δεν έχεις δει τι μ' έχει αναστατώσει,
ποτέ δεν έχεις νιώσει τι μου συμβαίνει, τι.

Αχ, και να γινόμουν η αγάπη σου, αχ
αχ, και να κοιμόμουν στο κρεβάτι σου, αχ,
να 'μουνα εκείνη που στα χέρια σου κρατάς,
αχ, και να μου λες πως μ' αγαπάς.

Είσ' ένα πάθος δυνατό, κι όμως δεν το 'χεις μάθει,
πρόβλημα καθημερινό που μοναχή μου ζω,
σκέψη που καίει το μυαλό, μες στην καρδιά μου αγκάθι,
απ' τα ωραία λάθη που αξίζει ν' αγαπώ.

Ποιος τα θυμάται μβ0114
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Ποιος τα θυμάται πια και ποιος
να σιγοτραγουδήσει
την αγορά και τη Διός
πού 'χουνε τώρα σβήσει

Το Περοκέ και του Λαού
και τη παλιά παρέα
του Γιουσουρούμ και του Ψυρρή
τ' αστεία του Μαυρέα

Στη "Γαλλία" του Ροβάκη
γάλα οι ξενύχτηδες
Τουρκολίμανο οι λόρδοι
κι οι ασίκηδες

Ποιος τα θυμάται πια και ποιος
να σιγοτραγουδήσει

Ποιος τα θυμάται πια και ποιος
να σιγοτραγουδήσει
τα νιάτα που ξεχάστηκαν
και δάκρυ να μη ρίξει

Τσάρκα για τα Πετράλωνα
κορίτσια του Θησείου
του Καγγελίδη το βιολί
στο κήπο του Μουσείου

Στου Παρασκευά μπουζούκι
στου Γιαννάκη ο καφές
και στην Αλυσίδα τσάρκες
πάνε πια και να τα κλαις

Ποιος τα θυμάται πια και ποιος
να σιγοτραγουδήσει

Αχ και να γινόμουν η αγάπη σου
Στίχοι: Ρόνη Σοφού
Μουσική: Γιώργος Νιάρχος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα

Είσαι εκείνος που μπορεί αγάπη να μου δώσει,
ώριμος άντρας και παιδί, μια φλόγα δηλαδή.
Κι όμως ποτέ δεν έχεις δει τι μ' έχει αναστατώσει,
ποτέ δεν έχεις νιώσει τι μου συμβαίνει, τι.

Αχ, και να γινόμουν η αγάπη σου, αχ
αχ, και να κοιμόμουν στο κρεβάτι σου, αχ,
να 'μουνα εκείνη που στα χέρια σου κρατάς,
αχ, και να μου λες πως μ' αγαπάς.

Είσ' ένα πάθος δυνατό, κι όμως δεν το 'χεις μάθει,
πρόβλημα καθημερινό που μοναχή μου ζω,
σκέψη που καίει το μυαλό, μες στην καρδιά μου αγκάθι,
απ' τα ωραία λάθη που αξίζει ν' αγαπώ.

Ένας καημός στη χαραυγή ΧΜ0214
Στίχοι:Μπουρμπούλης Μιχάλης
Μουσική Μάνος Χατζιδάκις
Από τον δίσκο "Για την Ελένη"

Αν έχεις δει χαράματα
μια πόλη δίχως φώτα
κι οι δρόμοι να 'ναι σκοτεινοί
όπως το μαύρο το πανί
στην πόλη αυτή να μη σταθείς
να μη χτυπήσεις πόρτα

Στον ορίζοντα καπνίζουν
καλοκαιρινές φωτιές
είν' εκείνοι που γυρίζουν
από μαύρες ξενιτιές

Μες στη θάλασσα ανάβουν
τις φωτιές οι ναυαγοί
είν' εκείνοι που γυρίζουν
απ' τον ουρανό στη γη

Αν έχεις δει χαράματα
τον ήλιο να 'χει σβήσει
και να περνάνε τα πουλιά
δίχως να βγάζουνε μιλιά

Θέλω τα ώπα μου ΣΓ0214
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Φόνσου
Άλλες ερμηνείες: Δούκισσα Κατερίνα Κούκα

Θέλω τα ώπα μου
θέλω τις τρέλες μου
θέλω τις τσάρκες μου
με γιώτα χι
Θέλω τις μάσες μου
θέλω τις φούμες μου
θέλω τις ξάπλες μου
στην εξοχή

Θέλω τ' αλλιώτικα
θέλω τ' απίθανα
και τα παράξενα
που 'χει η ζωή
Θέλω τα γλέντια μου
και τα ξενύχτια μου
θέλω τα όργανα
ως το πρωί

Θέλω τα αστεία μου
τα καλαμπούρια μου
την σαχλαμάρα μου
να τηνε πω
Θέλω τα χάδια μου
και την σφαλιάρα μου
από τον άνθρωπο
που αγαπώ

Θέλω τα πείσματα
θέλω τις ζήλιες μου
και τις κορδέλες μου
τις πονηρές
Θέλω τα όμορφα
θέλω τα ήσυχα
θέλω τις τρέλες μου
τις ζωηρές

Πάει κι αυτή η Κυριακή
Στίχοι: Γιάννης Αργύρης
Μουσική: Λάκης Παππάς
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Πουλόπουλος

Πάει κι αυτή η Κυριακή
και η χαρά μας πάει
ήτανε τόσο βιαστική
όπως και κάθε Κυριακή
Που πριν τη ζήσουμε περνάει

Πάει κι αυτή η Κυριακή
κι ας καρτερούμε μια άλλη
που να 'ναι ολόκληρη ζωή
που να 'ναι απέραντη γιορτή
Μια Κυριακή τόσο μεγάλη

Πάει κι αυτή η Κυριακή
κι ας καρτερούμε μια άλλη

Παράπονο
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες:Γιάννης Πουλόπουλος
Γιώργος Νταλάρας & Μαρινέλλα ( Ντουέτο )

Τι θέλεις απ' τα νιάτα μου
που είναι πικραμένα
δεν ξέρεις τι θα πει καημός
τι θέλεις από μένα

Εγώ περπάτησα γυμνός
εγώ βαδίζω μόνος
μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός
και σπίτι μου ο πόνος

Δεν ξέρεις τι 'ναι μοναξιά
καρδιά που κλαίει τη νύχτα
όσα τραγούδια σου 'γραψα
στην κρύα νύχτα ρίχ' τα

Εγώ περπάτησα γυμνός
εγώ βαδίζω μόνος
μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός
και σπίτι μου ο πόνος

Τετάρτη βράδυ
Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Χρήστος Λεττονός
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Στην πόλη απόψε βρέχει τ' όνομά σου
τα βήματά σου δεν τ' ακούω πια
ποτάμι μες στους δρόμους τ' όνομά σου
σκεπάζει τη ζωή μου σαν σκιά.

Τετάρτη βράδυ, απολυτήριο και τρένο
και να σε κρύβει ένα παράθυρο θαμπό
Τετάρτη βράδυ είναι το σπίτι μου πιο ξένο
στέκομαι απ' έξω και δε θέλω πια να μπω.

Στην πόλη απόψε βρέχει σαν και τότε
είν' η ζωή μου ένα παράπονο πικρό
σε σκέφτομαι μονάχο από τότε
μέσα σ' ομίχλη και μαντίλια στο σταθμό.

Το τραμ το τελευταίο
Στίχοι: Σακελλάριος Αλέκος
Μουσική: Σουγιούλ Μιχάλης
Πρώτη εκτέλεση: Τόνης Μαρούδας & Νίκος Παπαδάκης ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Βίκυ Μοσχολιού || Ελευθερία Αρβανιτάκη

Εσούρωσα κι αργήσαμε, μα όσο και να φταίω
περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο (δις)

Ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι
Ντράγκα-ντρουγκ μες στο βραδάκι
Ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι
να μάς πάει κούτσα-κούτσα στο παλιό μας το τσαρδάκι

Περνούν πολύ μιζέρικα τα νιάτα μας τα έρμα
αλλ' άνοιξε το βήμα σου, να φτάσουμε στο τέρμα (δις)

Ντράγκα-ντρουγκ κι αν βρούμε θέση
θα στρωθείς και θα σ' αρέσει
Ντράγκα-ντρουγκ κι αν βρούμε θέση
λίγο απάνω σου να γείρω, γιατί έχω γίνει φέσι

Εμείς με τραμ πηγαίνουμε και άλλοι με ταξάρες
Για μας τα ντόρτια κι οι διπλές και γι άλλους οι εξάρες (δις)

Ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι
Ντράγκα-ντρουγκ μες στο βραδάκι
Ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι
Ντράγκα-ντρουγκ τι κρίμα που 'ναι να 'σαι τόσο φτωχαδάκι

Ας ερχόσουν γιά λίγο
Δανάη
Μουσική/Στίχοι: Σουγιούλ Μιχάλης/Τραϊφόρος Μίμης
Tango
Έτος: 1948
Γραμμένο και αφιερωμένο σ' αυτήν (Βέμπο) που μου δίνει έμπνευσι και που της ανήκουν όλοι μου οι στίχοι, ΜΤ. Αναφέρεται στο Ελληνικό Τραγούδι Απρ 1950

Πού νάσαι αλήθεια το βράδυ αυτό,
που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζύ μου παίζουν κρυφτό
πότε η πλήξις και πότε ο πόνος

Πού νάσαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που γίναν φύλλα ξερά οι ελπίδες
νάρθης κοντά μου να φυλαχτώ
από του πόνου τις καταιγίδες

Ας ερχόσουν γιά λίγο
μοναχά γιά ένα βράδυ
να γεμίσης με φως
το φρικτό μου σκοτάδι

Και στα δυά σου τα χέρια
να με σφίξης ζεστά
ας ερχόσουν γιά λίγο
κι ας χανόσουν μετά

Που νάσαι νάρθης το βράδι αυτό
σ' αυτούς τους δρόμους που σ' αγαπούνε
το ντουετάκι μας το γνωστό
τα βηματά μας να ξαναπούμε

Που νάσαι να 'ρθης το βράδι αυτό
που 'γινε φύλλο ξερό η ελπίδα
Να ρθης κοντά μου να φυλαχτώ
από του πόνου την καταιγίδα

Παιδιά κλεφτόπουλα

Εσείς παιδιά βλαχόπουλα δν0114

Τραγούδι σε ρυθμό τετράσημο (στα 3)

Το ποιητικό κείμενο:

Εσείς παιδιά βλαχόπουλα, παιδιά της Σαμαρίνας,
σαν πάτε απάνω στο χωριό, κατά τη Σαμαρίνα,
μην πείτε πως λαβώθηκα, πως είμαι σκοτωμένος.
Μον' πείτε πως σεβάστηκα, πως είμαι παντρεμένος,
πήρα την πλάκα πεθερά, τη μαύρη γης γυναίκα,
κι αυτά τα λιανολίθαρα αδέρφια κι αξαδέρφια.

Και πώς αυτό τραγουδιέται:

Εσείς, μωρέ, παιδιά βλαχόπουλα.

Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα,
παδιά της Σαμαρίνας, γιατ' είστε λερωμένα.

Σαν πάτε απάνω, γιε μου, στο χωριό.

Κατά τη Σαμαρίνα, μωρέ παιδιά καημένα,
κατά τη Σαμαρίνα, γιατ' είστε λερωμένα.

Μην πείτε, γιε μου, πως λαβώθηκα.

Πως είμαι σκοτωμένος, μωρέ παιδιά καημένα,
πως είμαι σκοτωμένος, γιατ' είστε λερωμένα.

Μον' πείτε, γιε μου πως σεβάστηκα.

Πως είμαι παντρεμένος, μωρέ παιδιά καημένα,
πως είμαι παντρεμένος, γιατ' είστε λερωμένα.

Πήρα την πλάκα, γιε μου, πεθερά.

Τη μαύρη γης γυναίκα, μωρέ παιδιά καημένα,
τη μαύρη γης γυναίκα, γιατ' είστε λερωμένα.

Κι αυτά τα λιάνο-, λιανολίθαρα.

Αδέρφια κι αξαδέρφια, μωρέ παιδιά καημένα,
αδέρφια κι αξαδέρφια, γιατ' είστε λερωμένα.

See also:
JustSomeLyrics
9
9.3
Rage Waiting for the Moon Lyrics
Dead Kennedys Drug Me Lyrics