sagopa KAJMER 03 Monotonluk Maratonu Lyrics

Kolera Verse:
Benimle kal! Hevesim kursağımda takılı bakldı
gözlerim telaş timsali her ölende ağladı
pervasız tenin gözümü aldı komada martı
lodos maduru melteminde ayıldı ve
sensiz uyandı. Suskunluğum minnetimdi
yokluğun varlığı kanattı kendimi limana
bağladım uçarı aklım halattı kenarların
ve kesin seçimin bütünü eşittir hayattı
bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı

Burun buruna geldim seni bulmak için
her belayla düşündüm 3 yıl arayla
küs mü meonun Leyla'ya? bacaklarımı
sarkıttım dalga çarpar ayağıma
beyaz saçların akasya çalmış kokunu lavanta

Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır
20 sene uzayan saçı küçük bir bit makaslatır
2 çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır
büyümek istemiyorum çünkü annem babam yaş***ır

Saçının beli kopmasın, korkarım Allah muhafaza
şerefine izin verdim bugün kalbimdeki ber muhafaza
ziyarette evliya dedim farketmelerini sağla
buz gibi karaya vurmuşum, bulmuş sahil muhafaza

Tanrım yıllar günaha soktu, gel de içimi filtre et
yılıkır bendim ilk tayfunda yağmuşurun içi çişelemek
sineğin yalısı her papatya yüzünden çirkin çiçek
çıkışmıyor param melek, yürüyerek geliyorum salaret

Nakarat:
Bırak, yine başa döndü bu dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım!...
Bu manotonluk maratonu. Onu tanı!...
İçinde düşünce koştur!!!

Sago Verse:
Derin bir denizin dibine çökmüş, bir hazine aşk denen
Gafilenbir av olur aniden. Bir kalp,ve diğeri hükmeden.
Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken.
Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken
Kıvranımışı seyreden melekler gibidir sükünet
Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet
Ve korku içime hucmerken korkup kaçar cesaret
Felaket sarsılışımı izler, cesede çevirir esaret
Yardım et, bir iğne vur!... Ve sönsün acımın yangını
Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını.
Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı.
Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı
Hileden uzak bu adama sille vurma yazıktır.
İlle çile mi çekmem lazım? Nurum yüzüme dargındır
Bugüne dek işlediğim günaha. İstırhamım tekbir aftır.
Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı. Biçi Biçim?...
Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim.
Ben, yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim.
Yüzüm her resimde karanlık, karamsar bir çizim