ต่าย อรทัย 04.สาวรำวง - ต่าย อรทัย Lyrics

อายุสิบห้าได้มาเป็นสาวรำวง
มาใส่กระโปรงวับๆ แวมๆ ไฟสลัว
มัวเหมือนคืนเดือนแรมอร้าอะแหร่ม
อยู่บนฟลอร์เต้นรำเราเกิดมาเป็นคนต้อยต่ำ
กระด่างกระดำดั่งเม็ดดินเม็ดทราย

สาวน้อยใจกล้าต้องมาเป็นสาวรำวง
นั่งตีคิ้วโก่งรอบัตรโค้งจากชาย
ปากพูดจาขออย่ามากล้ำกราย
นิดเดียวพอได้ อย่ามากไปนะพี่จ๋า
โปรดมองฉันเป็นแค่เพียงอาหารตา
เห็นใจเถิดหนาคู่ขาเต้นรำวง

มีผู้เฒ่ากำลังเฝ้ารอทั้งแม่และพ่อ
คอยเฝ้ารอใจบุญหนุนส่งจึงปล่อยลูกสาว
ที่รักมาเป็นสาวรำวงจึงปล่อยลูกสาว
ที่รักมาเป็นสาวรำวงก็คงเข้าใจแล้วว่า
ไยสาวใจกล้ากระโดดขึ้นบนเวที

กฐินผ้าป่าทั้งงานวัดงานโยม
มาแอ่วมาห้อมมาเต้นฟ้อนรำวง
หนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยเข้ามาโค้งนวลอนงค์
สามช่ารำวงตะบึงฮ่อจนเหงื่อไหล
แต่งสีสันชีวิตชีวาคนบ้านไพร
ชาวนาชาวไร่เป็นสุขใจในงานบุญ

ท้องฟ้าสว่าง ยามรุ่งอรุโณทัย
เราเริ่มต้นใหม่ยามเมื่อฟ้าราตรี
เปลี่ยนเวียนไปรักน้ำใจไมตรี
ร้อยวันพันปีรับไมตรีอยู่เสมอ
จากคืนนี้คงต้องมีวันพบเจอ
แล้วใครที่เหม่อ คราวโบกมืออำลา

See also:

90
90.56
Duelo Me He Quedado Solo Lyrics
Elffor Entrance to the Fog Lyrics