คาราบาว-167-อีสานจงเจริญ Lyrics

บ้านฉัน นั้นศรีสะเกษ
อาณาเขต สุดชายแดนไทย
ดินแดน ที่มีบันได
ป่ายขึ้นไป ยอดเขาพระวิหาร
ยังคงมีมนต์บันดาล
ให้เหล่าลูกหลานเคารพบูชา
บ้านฉัน นั้นแดนอิสาน
ตำนานปูสังกะสา
พี่น้องเราเคยก้มหน้า
ทำนา ทำสวนทำไร่
บัดนี้ อิสานเปลี่ยนไป
หมู่เฮาหญิงชาย ต้องเร่ขายแรงงาน
บ้านฉัน นั้นคือเผ่าชน
อดทน บึกบึน เป็นที่หนึ่ง
สังคม ได้พิงได้พึ่ง
พาแรงกายรับใช้ไปทั่ว
อิสาน ท้องฟ้าสลัว
มืดมิดมัว และน่าสงสาร
ตำนาน ที่ยังทุกข์ยาก
ผู้คน อยู่อย่างลำบาก
พากัน ทอดทิ้งรกราก
เราจะฝากอิสานไว้กับใคร
คนอิสาน บ่เคยแล้งน้ำใจ
ถ้าขาดเราไป แดนไทยสะเทือน
บ้านฉัน นั้นยังดิ้นรน
บรรพชน อิสานนักสู้
ศิลปะ ตกทอดเรียนรู้
เมืองครู หมอแคนหมอลำ
ปลอบใจ กันเองในยามค่ำ
ล้อมวงร่ายร่ำ อิสานจงเจริญ
ตำนาน ที่ยังทุกข์ยาก
ผู้คน อยู่อย่างลำบาก
พากัน ทอดทิ้งรกราก
เราจะฝากอิสานไว้กับใคร
คนอิสาน บ่เคยแล้งน้ำใจ
ถ้าขาดเราไป แดนไทยสะเทือน
บ้านฉัน นั้นยังดิ้นรน
บรรพชน อิสานนักสู้
ศิลปะ ตกทอดเรียนรู้
เมืองครู หมอแคนหมอลำ
ปลอบใจ กันเองในยามค่ำ
ล้อมวงร่ายร่ำ อิสานจงเจริญ

See also:

93
93.103
We Will Rock You Seven Seas Of Rhye Lyrics
โรคประจำตัว-Clash Lyrics