ยามเมื่อลมหนาวพัดโชยมา เป็นสัญญาแห่งกาล
เย็นเยือกกายสั่นหนาวร้าวราน สะท้านใจถ่ายถอน
พัดมากับความแห้งแล้ง ไม้ใบหม่นแดงล้าอ่อน
คล้ายเป็นเช่นชีวิตของคนพเนจร นับวันสั่นคลอนหักเห

* ลมหนาวมา เมื่อใดใจข้าว้าเหว่
เพราะทั้งชีวิตหกเหินร่อนเร่ ซวดเซเหหันผันแปร
หัวใจฝ่าดงหนาม สังคมเสื่อมทรามฝากรอยแผล
หาใครสักคนมาคอยดูแล คอยจนยอมแพ้ไปจนตาย

วันนี้เรากล้าพร้อมเผชิญ เดินหน้าฟันฝ่าไป
คืนนี้นอนปล่อยตัวหัวใจ ฝันถึงใครก็ช่างมัน
ไม่มีอะไรต้องเสีย ไม่มีลูกเมียหมายมั่น
ไม่มีบวก-มีลบให้คอยทบทวนกัน ฉันมีฉันเองเท่านี้ ( * )

หาใครสักคน มาคอยดูแล คอยจนยอมแพ้ไปจนตาย

See also:
JustSomeLyrics
95
95.12
Half-Handed Cloud You wouldn't embarrass me, would you? Lyrics
Charles Trenet Dans Les Pharmacies Lyrics