» Ερωτόκριτος

Τα 'μαθες, Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα
π' ο κύρης σου με ξόρισε στης ξενιτιάς τη στράτα
Και πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω
και πώς να ζήσω δίχως σου στον ξορισμόν εκείνο

Αρετούσα:
Τα λόγια σου, Ρωτόκριτε, φαρμάκιν εβαστούσαν
κι ουδ' όλπιζα ουδ' ανήμενα τ' αυτιά μου ότι σ' ακούσαν
Και πώς μπορώ να σ' αρνηθώ, κι ας θέλω δε μ' αφήνει
τούτη η καρδιά που εσύ έβαλες στ' σ' αγάπης το καμίνι
Και πώς μπορεί άλλο δέντρο, άλλοι βλαστοί κι άλλ' άνθη
μέσα τζη μπλιό να ριζωθούν, που το κλειδίν εχάθη

Ερωτόκριτος:
Παρακαλώ, θυμού καλά ό,τι σου λέω τώρα
και γλήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα
Κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου
μα ένα κερί αφτούμενο εκράτουν κι έσβησέ μου
Όπου κι αν πάω κι αν βρεθώ κι ό,τι καιρόν κι αν ζήσω
τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' ανατρανίσω

Αρετούσα:
Ζωγραφιστή σ' όλον το νου έχω την στόρησή σου
και δεν μπορώ άλλη μπλιό να δω παρά την εδική σου
Εγώ όντε σε ζωγράφισα, ήβγαλα απ' την καρδιά μου
αίμα, και με το αίμα μου εγίνη η ζωγραφιά μου

Ερωτόκριτος (απαγγελία):
Σκίζω λαγκάδια και βουνά, ακρογιαλιές και κάμπους
ρωτώ ποτάμια που κυλούν, τα σύννεφα που τρέχουν
Όλου του κόσμου τα πουλιά, αγρίμια και γεράκια
στη γειτονιά που κάθοσουν, του κήπου σου τα ρόδια
Μα δε μου δίνουνε βουλή, κι ελπίδα μπλιό δεν έχω
μόνο μου δείχνουνε ψηλά, τον ήλιο να ρωτήσω

Ήλιε, τσι κόσμους που περνάς, τσι κόσμους που διαβαίνεις
που φανερώνεις τα κρυφά σ' ανατολή και δύση
Δώδεκα χρόνια πέρασαν και δεκατρία πάνε
απούχα μια παλιά φιλιά, μια μπιστεμένη αγάπη
και δεν την είδα σ' εκκλησιά, περίπατο δε βγαίνει

Ερωτόκριτος (τραγουδώντας):
Ήλιε μου πες μου πού δειπνά, πού στρώνει και κοιμάται
που μεροξημερώνεται, κι εμένα δε θυμάται

See also:
JustSomeLyrics
99
99.68
บอย AF3 ขอโทษไม่เจียม Lyrics
(Texto y música de Fabian Corrales) La Consentida Lyrics