Sagopa Kajmer - 2008 Gölge Haramileri Lyrics

1. Bölüm

Akar sular dönmez geri tıpkı gençliğim gibi, bebekti ceninin ergeni, bir erdi büyümüş meyvesi.
Sakal-bıyıkla geride kaldı Yunusun hamlık evresi, sivilce-akne katledildi soldu yüzümün güneşi.
Ve çivisi düşmüş tablolarda bir resimdi kendisi, kükreyen şu gökyüzünde kuşun kilitli kafesi.
Tersi döndü güvenin ansızın belirdi dostun hilesi, fincan kahve içtim kursağımda kaldı telvesi.
Kırıştır yalan kahpesi, baştan akıl alır ya cilvesi. Yıkar geçer bir dostun düşmancasına hamlesi.
İki boy aşmış ihanetin ki kat'i yok bahanesi, hayrından umutsuzum getirme bari şerrini.
Ve hepsi aynı yolda yolcu onca bedenin kellesi, meydan önüne dizilecek ve alınacak ifadesi.
Dualar olmasaydı kim koyardı kalleş iblisi ? Kalbim ak da pak da desen yüzünden yansır pisliğin...

Nakarat

Altın harflerle yaz mahlasımı. Halvetim kasvet, kem gözlere şiş !... (kem gözlere şiş yoo yo yoo)
Câdü ya herru !.. ya merru!... Kaf Kef, gölge harâmilerine bir selam çak !... (selam, selam, selam)
Abile patladı, demlenir sîmam, nûşinrevandan handan ummam ben. (sago kaf-kef ow s___...)
Ahu-yi felek mum, ben şamdan. Düşmez kalkmaz bir Allah'tır uyan !... (uyan, uyan, uyaaaaan.)

2. Bölüm

Sago sus!... Husus derin çukurda içine sin, pusu kuran huşû içinde gözlerinde kin belirgin.
Vay senin şu kindar halin. Hin planların var hin. Cenin büyüdü savaşa girdi silahlarımı bana verin.
Yardan sarkıttığın dostlarından kaçının ipini tuttun ? Onlar güldü, sen somurttun. Kalbinde kaç gül kuruttun ?
Hatırlarından yüzde kaçını unuttun ? Senin adını anmamak şartıdır dostluğumun...
Rap'ten olma gökyüzünün güneşi Sago bu benim yüzüm. Gölgeme sığınır manâ özüm, hicran çölüne düştüm.
Yüz pınar yaş akıtsın gözüm. Kendi başıma öğrendim, kendim büyüdüm. Dudaklarıma gömdüm.
Sanma şâhım herkesi sen sadıkâne yâr olur. Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyâr olur.
Sadıkâne belki ol âlemde serdâr olur. Yâr olur ağyâr olur serdâr olur dîdâr olur...