Johhny Jordaan De begrafenis van Manke Nelis Lyrics

De hele Willemstraat, die sting in rep en roer
Een ieder trok z'n zondagse pakkie aan
We moesten Manke Nelis, die 'm was gepiept
Met z'n allen netjes begraven gaan
Familieleden en ieder die 'm had gekend
De Loterijclub en 't Viscollege was present

Ome Gerrit, die liep zwaaiend met z'n vrouw
Met een rooie das, maar ook verder in de rouw
En al de kraaien, zoals gewoonlijk, van geen neutje vies
Sloegen bij schele Dries gauw 'n paar taaie achter hun kies
En de buurvrouwen jammerden: "Sapperloot
Die arme Manke Nelis, zo in ene dood"
's Avonds is 'ie, volgens Daan
Gezond en wel naar bed gegaan
En vanmorgen zo ineens dood opgestaan

Z'n vrouw werd door de hele buurt gecondoleerd
En die riep: "Zo heit 'n mens nou altijd wat
Aan een kant is 't goed, dat 'ie 'm is gecrepeerd
Want zo'n lollig leven heb ik nog nooit gehad
Hij heit nog nooit een cent verdiend, want altijd was 'ie los
Nou krijg ik tenminste honderd gulden uit het dooiebos"

Toen de stoet voorkwam, toen hees men zo heel droog
Die arme Manke uit 't raam op van vierhoog
En een ieder riep: "Opzij, hij is gemeen genoeg, subiet
Boven op je test te springen, als 'ie er de kans toe ziet"
Toen het lijk beneden kwam, werd 'ie heel net
Met blommetjes in 't eerste rijtuig neergezet
Daarop stapte iedereen
In de rijtuigen meteen
En toen ging de stoet naar de begraafplaats heen

Maar in de Spaarndammerstraat werd eerst gestopt, o zo
Bij een kroegje, op voorstel van Rooie Bart
Ze haalden Nelis netjes uit het rijtuig
Zetten hem toen zolang maar onder 't biljart
Toen een partijtje stoten, en de hele rouwstoet, ziet
Zocht in de Ouwe Catz vergetelheid voor hun verdriet

Toen 't soepie dronken werd riepen ze luid:
"Jongens, nou eerst Nelis wegbrengen, vooruit!"
En een ieder in de bakkies, aangedaan
En ze zongen: "Dooie Nelis, die zal nooit verloren gaan"
Maar bij de begraafplaats, daar gilde Rooie Bart
"Die arme manke staat nog onder 't biljart!!
Nee jongens, ik ben d'r erg voor
We motte die goser halen, hoor
Zonder Nelis gaat de voorstelling niet door"

Ze haalden Nelis netjes uit de kroeg vandaan
En ze reeje in een gestrekte draf
Zingende en zwaaiend, net of het een bruiloft was
Die arme Manke Nelis naar zijn graf
Onder een dronkemansgespies en Ouwe Catzgehuil
Viel ome Gerrit, met een plons, bij Nelis in de kuil

Ome Hein zei: "Laten we hier niet langer blijven staan
Zand erover maar en alles is gedaan"
Toen ome Gerrit 't hoorde, schreeuwde die in doodsangst uit:
"Nog geen zand erover, Hein, laat mij d'r eerst es effe uit!"
Hij kroop die kuil uit en stompte d'r een paar opzij
Nou, toen werd het dra zo'n fijne knokpartij
's Avonds kwamen ze aangedaan
Wijl ze op geen benen meer konden staan
Van de begrafenis terug in de Jordaan