ออกเดินทางจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่ามาเรียนมาศึกษา
เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก เจอะทั้งคนดีทั้งกลับกลอก คนหวังปอกลอกมีมากมาย
ตั้งใจเล่าเรียนทุกคำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก อยู่ไปวันๆเหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทาง
ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณบอก หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยินป่นปี้
ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ แข่งขันกันไปหลายรอบ เหมือนเลือกเอาหมา..พันธ์ดี
ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีบเค้นพลังพุ่งพวยออก ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัว
จวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันชอบ สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี
รีบเดินย่ำต๊อกหางาน ความสดชื่นบานที่เคยมี เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที ไม่มีไม่มีไม่มีงาน...
รับคน 15 คนทำงาน เด็กฝากเด็กท่านเอาหนึ่งโหล ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ ระบบทางแก้ไม่มี... ( ดนตรี )
หลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชาม2ขั้นปี แต่คนขยันทำงานดี ไม่มีไม่มีไม่มองมา..
ยังงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย เจริญก้าวไปทัดเทียมทัน นานาประเทศดังคำขวัญ ที่เขียนเอาไว้ สวยดี..
อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน วิมาน มาพังไร้ชิ้นดี..
** แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนาว์ กลับสู่บ้านเราโดยช้ำชอก ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี (ซ้ำ)**

See also:
JustSomeLyrics
108
108.37
楊宗緯 Aska Yang 存愛 Lyrics
The TRAX (트랙스) Scorpio Lyrics