In the Spring of Forty-seven,
So the story, it is told,
Old John Sutter went to the mill site
Found a piece of shining gold.

Well, he took it to the city
Where the word, like wildfire, spread.
And old John Sutter soon came to wish he'd
Left that stone in the river bed.

For they came like herds of locusts
Every woman, child and man
In their lumbering Conestogas
They left their tracks upon the land.

(Chorus)

Some would fail and some would prosper
Some would die and some would kill
Some would thank the Lord for their deliverance
And some would curse John Sutter's Mill.

Well, they came from New York City,
And they came from Alabam'
With their dreams of finding fortunes
In this wild unsettled land.

Well, some fell prey to hostile arrows
As they tried to cross the plains.
And some were lost in the Rocky Mountains
With their hands froze to the reins.
Oh...

(Chorus)

Well, some pushed on to California
And others stopped to take their rest.
And by the Spring of Eighteen-sixty
They had opened up the west.

And then the railroad came behind them
And the land was plowed and tamed,
When Old John Sutter went to meet his maker,
With not one penny to his name.
Oh...

(Chorus)

And some would curse John Sutter's Mill
Some men's thirsts are never filled.

ในฤดูใบไม้ผลิของปี 47 (ปี ค.ศ.1847)
เรื่องราวที่เล่าสืบขาน
เมื่อตาเฒ่าซุทเทอร์ ไปที่บริเวณกังหันน้ำ
แกพบชิ้นส่วนเล็ก ๆของทองคำที่เป็นประกาย

แกนำมันเข้ามาในเมือง
จากนั้นเสียงร่ำลือก็กระจายไปดุจไฟไหม้ป่า
จอห์นซุทเทอร์จึงได้คิดว่าควรจะทิ้งสินแร่นั้นให้จมไว้กับท้องน้ำ

พวกเขาหลั่งไหลมาราวกับฝูงแมลง
ผู้หญิง เด็กและพวกผู้ชาย
ในเกวียนไม้มีประทุนลากด้วยม้า
ทิ้งรอยไว้เป็นทาง

บางคนล้มเหลว..มีบ้างที่ร่ำรวย
บางคนก็ล้มตายไป..ส่วนบางคนถูกฆ่า
บางคนสวดอ้อนวอนกับพระผู้เป็นเจ้า
ส่วนบางคนก็พร่ำด่าจอห์นซุทเทอรมิลล์์

..พวกเขามากันจากนิวยอร์ค
มาจากอลาบามา
ด้วยความฝันที่จะพบกับโชค
ในดินแดนป่าเถื่อนที่ยังไม่มีใครตั้งถิ่นฐาน

บางคนตกเป็นเหยื่อลูกศรของศัตรู
ในขณะที่พยายามข้ามที่ราบกว้าง
บางคนสาบสูญไปในเทือกเขารอคกี้
ในขณะที่มือเย็นแ็ข็งจับอยู่กับเชือกบังคับม้า

บางคนดั้นด้นไปจนถึงแคลิฟอร์เนีย
คนอื่น ๆบ้างหยุดและตั้งถิ่นฐานตามรายทาง
จนกระทั่งฤดูใบไม้ผลิของปี 1860
พวกเขาก็เปิดหนทางมุ่งสู่ตะวันตก

ถึงตอนนั้นทางรถไฟก็สร้างตามหลังพวกเขาไป
ผืนแผ่นดินถูกไถพรวนเพื่อเพาะปลูกและสร้างฟาร์มปศุสัตว์
เมื่อจอห์นซุทเทอร์ไปพบผู้คนที่อพยพมาเพราะแก
โดยไม่มีใครให้เกียรติประวัติใด ๆกับแก

และบางคนพร่ำสบถด่าจอห์นซุทเทอร์มิลล์
กิเลสตัณหามนุษย์ไม่มีใครเติมเต็มให้พอ..

See also:
JustSomeLyrics
108
108.121
Grivacite Kostadine sine Lyrics
Nek Nek - Darei di più di tutto quel che ho Lyrics