U.l.a.s Behçet'in Öyküsü - Hiphoplife.Net Lyrics

VERSE 1

Kokardı;gitsem yanına,tuhaftı Behçet
Evsizdi,üstüne giyerdi biz ne versek
Mahalle tedirgin,çocuklar ondan korkar
Hepimizden samimi gülerdi Behçet
Ne versen yerdi,akşam hep içerdi
Git yanına selam ver,konukseverdi
Eskiden çok zenginmiş,zamanla değişmiş
Her şehirde aşık olmuş,gezmeyi severmiş
Bir kadını anlatır hep,dolardı gözleri
Adı hergün değişse de aynıydı saç rengi
İzmir'in yerlisiymiş o aşkın ta kendisiymiş
Kızarsa terkedermiş,giderse gelmezmiş
Tuhaftı Behçet,dedim ya kokardı
Onunla konuşmamı bilen herkes kızardı
Önce barınak yaptılar ve sonra yıktılar
Kış günü o sokakta ben daha çocuktum

NAKARAT

benden geçti ben sevemem ben yeniden
benden geçti ben gülemem ben yeniden(2)

VERSE 2

Ben o sabah öğrendim,donarak ölmüş
Mahalleli çok ağlamış,koşarak gömmüş
Köpeği vardı "Garip",zehiri verdiler
Çocukları rahat oynasın istemiş beyler
Çok değil 1 yıl sonra taşındık zaten
Ben şarap içemedim hiç,kokusu Behçet
Dedim "neden böylesin,toparla kendini"
Dedi "ben artık bittim,tükendim evlat"
Dedim "yaşanmaz ki böyle,seversin elbet
saçmalama sende bir gün,gülersin Behçet"
Baktı gözlerime tebessüm ile bi darılıp
"yoook be evlat" dedi ki ;

NAKARAT

benden geçti ben sevemem ben yeniden
benden geçti ben gülemem ben yeniden(2)

OUTRO

O pazar Behçet'i gördüğüm son gündü
sabah öğrendim
donarak ölmüş
ve ben hiç şarap içemedim
ne zaman denesem şarap hep Behçet kokar bana...