Connie Fröboess Kleine Lucienne Lyrics

Paris, voila, daar heb ik nu een kleine vriend
Oh, hij is altijd zo vrolijk en blij
En vaak zegt hij tegen mij:

Pleure pas petite Lucienne puisque je suis ton ami
T'appele aussi la mienne, mouche tant né est souris
Sur le chemin de l'école les fleurs s'appelent ceci
Mais après le temps d'école la vie semblera comme un paradis
Pierre c'est joie a l'école sur un banc du lundi au samedi j'apprends
Mais j'ai si peur devant le professeur j'oublie ce que je sais par coeur
Le grand Robert, qui est toujours premier est a__is tout juste à côté
Quand simple par il me dit gentiment: "Fait pas d'ou fait sens"

Kleine Lucienne droog je tranen
Kijk naar het mooie Parijs
Want met zijn bloeiende lanen
Lijkt het een droomparadijs
Kleine Lucienne je moet lachen
Dan zijn je zorgen er niet
Denk: "c'est la vie en vergeet je verdriet
Want je bent in Paris, oui, oui"

Ik ging al jong naar een school in Parijs
En ik leer daar mijn Frans heel goed
Maar brengt de leraar me soms van de wijs
Dan verlies ik weleens de moed
Maar ik ben blij met Robert aan mijn zij
Want hij staat me voortdurend bij
Ben ik verdrietig dan lacht hij me toe
En fluistert tegen mij: