Elisabeth Proloog Lyrics

De Rechter:
Maar waarom, Lucheni?
Waarom heb je keizerin Elisabeth vermoord?

Lucheni:
Alla malora!

De Rechter:
Antwoord, Luigi Lucheni!

Lucheni:
Waarom, waarom?
Elke nacht weer diezelfde vraag, al honderd jaar.
Wat heeft het voor zin?
Merda, ik ben dood!

De Rechter:
De laffe aanslag op de keizerin van Oostenrijk...

Lucheni:
Va a farti fottere!

De Rechter:
Onthul eindelijk de motieven!

Lucheni:
De motieven? Ik heb haar vermoord omdat ze het wilde!

De Rechter:
Praat geen nonsens...

Lucheni:
Ze wou het zelf! Daarvoor zijn er betrouwbare getuigen...

De Rechter:
Wat voor getuigen zijn dat?

Lucheni:
Haar tijdgenoten, jawel. Komen maar niet tot rust. Spreken nog steeds over...
Elisabeth!

Doden:
Verzonken is het keizerrijk
Vergaan het vlees
Verbleekt de glans
Maar in het duister Dodenrijk
Daar danst men s'nachts de Dodendans
Haat, Dood, waanzin die ons drijft
Nijd, nood, plicht die ons negeert
Rouw, roem, alles wat ons blijft
Waan, doem, alles ging verkeerd
Elisabeth, Elisabeth
Jij was alleen, tot op het eind
Een raadsel werd ons voorgezet
De oplossing werd nooit bekend
Zwak, schuw, heilig en vervloekt
Teer, ruw, eenzaam en begeerd
Wild, mak, naar geluk op zoek
Sterk, zwak, wat ging er verkeerd?

Lucheni:
Niemand was zo trots als zij
Zij heeft jullie veracht
En jullie staan, vol oppervlakkigheid

Doden:
In het ravijn van de tijd!

Lucheni:
Niemand heeft haar ooit echt goed begrepen
Nooit gaf ze haar vrijheid op
Ze flirtte met de Zwarte Machten!

Doden:
Zij heeft gedaan wat wij vervloekten
De Duisternis heeft zij begeerd!
Allen dansten met de Dood
Maar niemand als Elisabeth (4x)

Lucheni:
Attenzione! Zijne Majesteit... de Dood!

De Dood:
Ik kan maar niet verklaren
Dat oude lied
Dat sedert al die jaren
Me nooit verliet
Ook al klinkt het hemels
Duivels is de pijn
Volgens mensen moet het liefde zijn
Ik kom de mensen halen
Het laat me koud
Ik doe het zonder dralen
Jong of oud
Hoe kon ik zo week zijn?
Wat was mijn motief?
Simpel dit:
Ik had haar werkelijk lief
Het tweede verhoor

De Rechter:
U ontwijkt de vragen, Lucheni. Liefde, Dood... geen sprookjes!

Lucheni:
Maar ik zeg het U toch! Zij hield van de Dood! En hij hield van haar!

De Rechter:
Voor de laatste maal, Lucheni, wie zaten hier achter?

Lucheni:
De Dood, alleen de Dood!

De Rechter:
Het motief, Lucheni!

Lucheni:
De liefde! Un grande amore, hahahahahahaha!

De Doden:
Elisabeth....

Lucheni:
Elisabeth!

De Dood:
Elisabeth!

Lucheni:
Elisabeth!

De Dood:
Elisabeth!

De doden:
Elisabeth, Elisabeth, Elisabeth!