The Abbey of Notre Dame Dies Irae Lyrics

Dies irae, dies illa
solvet saeclum in favilla,
teste David c__ Sibylla.

Quantus tremor est futurus,
quando iudex est venturus,
cuncta stricte discussurus?

Tuba mirum spargens sonum,
per sepulchra regionum,
coget omnes ante thronum.

Mors stupebit et natura,
c__ resurget creatura,
iudicanti responsura.

Liber scriptus proferetur
in quo totum continetur,
unde mundus iudicetur.

Iudex ergo c__ sedebit,
quidquid latet, apparebit;
nil inultum remanebit.

Quid sum miser tunc dicturus?
Quem patronum rogaturus,
c__ vix iustus sit securus?

Rex tremendae maiestatis,
qui salvandos salvas gratis,
salva me, fons pietatis.

Recordare, Iesu pie,
quod sum causa tuae viae:
ne me perdas illa die.

Quaerens me, sedisti lassus:
redemisti crucem passus:
tantus labor non sit cassus.

Iuste Iudex ultionis,
donum fac remissionis
ante diem rationis.

Ingemisco tamquam reus:
culpa rubet vultus meus:
supplicanti parce, Deus.

Qui Mariam absolvisti,
et latronem exaudisti,
mihi quoque spem dedisti.

Preces meae non sunt dignae:
sed tu bonus fac benigne,
ne perenni cremer igne.

Inter oves locum praesta,
et ab haedis me sequestra,
statuens in parte dextra.

Confutatis maledictis,
flammis acribus addictis:
voca me c__ benedictis.

Oro supplex et acclinis
cor contritum quasi cinis,
gere curam mei finis.

Lacrymosa dies illa
qua resurget ex favilla
iudicantus h___ reus.
Huic ergo parce, Deus:
Pie Iesu Domine,
dona eis requiem. Amen.

See also:

118
118.21
05. WALAU SERIBU REBAH Lyrics
07 Nimeni Altu'-Definitii Elementare Lyrics