Γιάννης Κούτρας Federico Garcia Lorka Lyrics
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι.
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ,
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι Σταυροφόροι.
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδιά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου.
Στο ρωγοβύζι ανατρίχιαζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε ακαμάτης το αχαμνά του.
Του ταύρου ο Πικάσσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι.
Τραβέρσο ανάποδο πορεία προς το Βορριά.
Τράβα μπροστά ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει.
Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλλιάζαν οι ελιές
Και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια.
Τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
Τότες που σ έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια.
Ατσίγγανε κι Αφέντη μου, με τι να σε στολίσω;
Φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό.
Στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κ' ίσα ενα αντρίκιο ανάστημα ψήλό σαν το σωρό.
Κοπέλες απο το Δίστομο φέρτε νερό και ξύδι.
Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι,
μέσα απο τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά.
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη, φτενή, δίχως καρένα.
Σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά.
Σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό νο ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
See also:
JustSomeLyrics
120
120.104
Zero Getting crazy Lyrics
G-Unit Radio PIMP Lyrics