Ήτανε σαν να σε πρόσμενα, κερά
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα
κι έλεγα: θα 'ρθει απόψε απ' τα νερά
κι από το δάσα.

Θα 'ρθει. αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει φώτα[ήλιο] και βροχή
το νιο φεγγάρι...

Και να, το κάθισμα σου σιγυρνώ
στολνώ την κάμαρα μου αγριομέντα
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή ,
κουβέντα:

...Πως, να, θα μείνει ο κόσμος με το «μπα»
που μ' έλεγε τρελόν, πως είχε γίνει
καπνός και -τάχας- σύγνεφα θαμπά
προς τη σελήνη.,.

Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ
κίνησα να σε βρω στο δρόμο -ωιμένα-
μα σκούνταφτες όπου εσκούνταφτα,χρυσή ,
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ μ' αγάπησες, κερά
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα εγώ -στραβός- μες στα νερά ;
Και εσύ κοντά μου.

See also:
JustSomeLyrics
121
121.35
Barney & Friends Old McDonald Lyrics
Les Négresses Vertes Sous le soleil de bodéga Lyrics