ΧΑΡΜΑΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ Lyrics

Άσε με πρώτος να σου πώς για κάτι φίλους μου
τι έγινε και τώρα πια δεν είναι γύρο μου
με κάποιους από αυτούς καπνίζαμε φου
μα κατέληξαν αλλού
πίνανε την ζου-ζου.
ο Κωστάκης ο Κωστής ο Κώστας...
ήταν παιδί από οικογένεια εντάξει
πηγαίναμε μαζί σχολείο στην ίδια τάξη
αλλά όταν πήγε Λύκειο είχε κάπως αλλάξει
έκανε παρέα
με κάτι παιδιά
από μια άλλη γειτονιά που δεν ήξερα καν
γύρναγε στο σπίτι του αργά
έκλεβε λεφτά απʼ την μαμά του για την ζα.

Ζούσε στην κόψη
προσπαθούσε να ξεκόψει
τον θυμάμαι Χαρμάνη
με αγριεμένη όψη
να μου λέει για μια γκόμενα του που τον είχε διώξει
την Γαβριέλα
που ήταν μια χαρά κοπελιά
τον αγαπούσε
να κόψη την ζα του ζητούσε
την αγνοούσε
μέχρι που τον χώρισε
ένα απόγευμα είχε έρθει να με βρει να μου το πει
μου είπε τρις λέξεις
"βαρέθηκα τη ζωή "
του είπα "χαλάρωσε Κωστή, τι σε χώρισε αυτή; "
μου είπε "ναι"
του λέω "δεν ήσουνα κυριλέ"
μου είπε αν ήξερε τη έπαιζε δεν θα έπινε ποτέ
η παραμύθα θέλει θέληση αλλιώς δεν κόβετε
μετά από αυτό
έκανα να ακούσω νέα του καιρό
ένα εξάμηνο μετά έλεγαν για δυο παιδιά
που τα βρήκε η μαμά του ενός στο σπίτι νεκρά
και ήσουν εσύ ρε μάγκα...
ήσουν εσύ...
δεν το πίστεψα...
όταν μου το είπανε την πρώτη φορά
το διήμερο εκείνο
στο Περισό
στην Μεταμόρφωση
και στην Νέα Ιωνία
πεθάνανε δώδεκα παιδιά από την ίδια παρτίδα

Άρη μάγκα
θα σε θυμόμαστε για πάντα
σκάω και ένα κεράκι που και που για πάρτη σου
που είσαι ρε μόρτη
μας έλειψες πολύ
χτες είχα την δικιά σου την συζήτηση
και στη φάτσα του αδερφού σου εμφανίστηκες εσύ
συζητάγαμε τα παλιά
πως περνάγαμε καλά
που είναι τώρα εκείνες οι μέρες από τα παλιά
αραχτή στη πλατεία με τα χαμόγελα ως τα αφτιά
και δεν ξεχνώ
τσαμπουκάδες υποστηρίζοντας τον Ολυμπιακό
με το κασκόλ γύρο από το λαιμό
νταλαβέρια πάνω στον ηλεκτρικό
ήταν πολλές οι πίκρες
ήταν και επίσης πολλές
μέρες καλές
που λες
θυμάμαι όταν σκότωσε ο Αλβανός το Μανωλάκη
και τον βρήκες εσύ μέσα στο δωματιάκι
με τη σφαίρα στο κεφάλι
απʼ την άλλη
ελπίζω να περνάτε καλά εκεί ψηλά
μήπως έφτασε ο Γιαννάκης ή ακόμα
τον χάσαμε προχτές όταν έπεσε σε κώμα
από πρέζα και αυτός
δυστυχώς...
μείναμε μόνη δυστυχώς...
δυστυχώς...

Τόσους φίλους χάσαμε από τα ναρκωτικά...
Και είναι κρίμα...
Μην γίνεις το επόμενο θύμα...