Les Poppys Belle et Sébastien Lyrics

Je connais les brûmes claires
La neige rose des matins d'hiver
Je pourrai te retrouver
Le lièvre blanc qu'on ne voit jamais
Mais l'oiseau, l'oiseau s'est envolé
Et moi jamais je ne le trouverai
Car j'ai vu l'oiseau voler
J'ai vu l'oiseau, je sais qu'il partait
Je l'ai entendu pleurer
Le bel oiseau que le vent chassait

Je voudrais tout te donner
Mais toi pourquoi ne me dis-tu rien ?
Que veut dire ton grand secret
Un secret d'homme, je le comprends bien
Moi tu sais, je peux te raconter
Combien l'oiseau est parti à regret
Si un jour, tu m'écoutais
Tu apprendrais tout ce que je sais
L'oiseau part et puis revient
Tu le verras peut-être demain
Si jamais je rencontrais
Le bel oiseau qui s'est envolé
S'il revient de son voyage
Plus prêt de toi, loin du rivage
Moi, vois-tu, je lui raconterai
Combien pour toi je sais qu'il a compté
C'est l'oiseau que tu aimais
L'oiseau jaloux, je l'ai deviné
Si jamais il revenait
Je lui dirais que tu l'attendais

Ik ken de lichte nevels
De roze sneeuw van de winterse ochtenden
Die witte haas die men nooit kan zien
Die kan ik voor je vinden
Maar de vogel, de vogel is weggevlogen
En die vind ik nooit terug
Want ik heb die vogel zien vliegen
Ik heb hem gezien, ik weet dat hij vertrok
Ik hem hem h___n schreien
Die mooie vogel, verjaagd door de wind
Ik zou je alles willen geven
Maar waarom zeg jij me niets?
Wat is dat groot geheim van jou
Het geheim van een volwassene, dat begrijp ik wel
Weet je, ik kan je vertellen
Met hoeveel spijt de vogel is vertrokken
Als je ooit naar mij zou luisteren
Zou je leren wat ik weet
De vogel gaat en komt dan terug
Misschien zie je hem morgen wel
Als ik ooit die weggevlogen vogel
Zou tegenkomen
Als hij ooit terugkomt van zijn reis
Dichter bij jou, ver van de kust
Weet je, ik zal hem vertellen
Hoeveel ik weet dat hij voor jou betekend heeft
Het is de vogel waarvan jij hield
De jaloerse vogel, dat heb ik geraden
Als hij ooit terugkomt
Zal ik hem zeggen dat jij op hem wacht