Κρατάν δυο μέρες τα χαμόγελα κι εδώ
κι ύστερα σπάνε και σκορπάνε λίγο-λίγο.
Θα κλείσει η αυλαία, θα τα μαζέψω και θα πω,
"πάλι ήρθ' η ώρα για να φύγω!".

Ξανά στους δρόμους, μια καινούργια διαδρομή,
πάνω στου χρόνου τις στροφές, στου νου τη ζάλη
και θα πιαστώ ένα απόγευμα μικρό
κι από μια νύχτα πιο μεγάλη.

Πάντα θα φεύγω
και θα γυρίζω πιο χλωμός και πιο μεγάλος
ώσπου μια μέρα
Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός,
Δε θα 'μ' αυτός,
Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός,
μα ένας άλλος...

Και σαν θα ψάχνω σκόρπιες φράσεις και στιγμές
μέσα σε γνώριμες γωνιές μα και σε ξένες,
δε θα 'ναι εκεί, μέσα στης νύχτας τη βουή,
μα θα 'ναι στ' όνειρο κρυμμένες.

Πάντα θα φεύγω
και θα γυρίζω πιο χλωμός και πιο μεγάλος
ώσπου μια μέρα
Δεν θα 'μαι αυτός που είχε φύγει μοναχός,
δε θα 'μαι αυτός,
δε θα 'μαι αυτός που είχε φύγει μοναχός
μα ένας άλλος...

Πάντα θα φεύγω
και θα γυρίζω πιο χλωμός και πιο μεγάλος
ώσπου μια μέρα
Δεν θα 'μαι αυτός που είχε φύγει μοναχός,
δε θα 'μαι αυτός,
δε θα 'μαι αυτός που είχε φύγει μοναχός
μα ένας άλλος...

See also:
JustSomeLyrics
124
124.97
Ενδελέχεια Οταν θα 'ρθει ξανά το καλοκαίρι Lyrics
Ενδελέχεια Παρασκευή Lyrics