Απολείπειν ο θεός Αντώνιον Lyrics

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές --
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.

Cuando de repente en la medianoche
se oye pasar una cuadrilla invisible
con músicas exquisitas y con voces
tu suerte, que ya se rinde
tus obras que fracasaron
los planes de tu vida
que todos se demostraron como ilusiones
no los lamentes inútilmente
Sobre todo no te engañes
y digas que fue un sueño
no te dignes a esas esperanzas vacías
como listo hace mucho tiempo como valiente
como convenga a tí
que mereciste una ciudad así
acércate firmemente a la ventana
y escucha con emoción
pero no con las súplicas y
las quejas de los cobardes
como un placer último los sonidos
los instrumentos exquisitos de la cuadrilla invisible
y despídete de Alejandría que pierdes