Sagopa Kajmer Romantizma Lyrics

Çocukluk naftalinle gizli
hatıralar sari benizli
kim kerizdi
belki aklım bir denizdi ben boğuldum
kim sorumlu
gözlerimde hava bulutlu
yarına sansürü tanrı koydu
filmler hep sinemaskoptu
son yabancım bir maskottu
geçmiş her zaman siyah beyaz
hayatım enstrumental
kalemlerim duvar süsü
bulantılarda midem
Çok sebep ürettim fabrikalarım iflas etti
kim samimi kim hakiki bana cevap verin

Özür bir borç gibiydi en zor ödenen hali
kalbi hacze verdim oysa borçlu sendin
bir bahaneden ibaret terkediş
bilinen en son halim bir zavallı, yaşıyorum bunu da bil
gidiyorum adımı sil, acıyorum yaramı deş
varlığın yoğunla eş ve keşmekeş bu yolda ölüme terk bin leş
ve rüzgarımla yüzleş
Şafak yüzbeşle meşke daldı çilekeş
uyku geç gelir nöbette uyuma yok
korku içime sorgu tıktı.
satırbaşında kalbim hep kırıktı
gözlerimin içine bakamadınız içiniz hep fesattı
içim dışıma çıktı, içimi kemiren her fare için bir kapan
yarattım
şüpheli paranoyaktım
canımı yolda buldum, tuttum kolundan evine soktum
yarımı gömdüm, yarımı güneşe döndüm, kendimeydi küfrüm
ve dikkat et dilinde hep tükürdüğün
sömürdüğün bu ruhta haykırışlar kör düğüm

mazeretimdin!..
her suçumda hazretlerimdin yalvarır oldum..
en son halim bir zavallıydı,
şimdiki bene beni sorar oldum..
vallah!
nezaretimdin!..
karanlıklara bir şiir oldun onca okundun..
en son halim bir yabancıydi
ozan-ı bedbaht kalemini kırdı..

sath-ı müdafa zorunlu
adalet karaman oyunu
sonunu bildiğim bu yol önüme serdi bilinmez uçurumu
gözlerim krater çukuru
yine de elimde tek düze kalem
yazarım karamsar kompoziyonumu
getirin artık sonumu
onuru zedeler alaya vurulan her doğru
her geçen dakika metabolizma çökerten olgu
şıkkı seçti ademoğlu
yanlışın gurur bıçaklar, orda duran o alçaklar yaşamın
biberi tuzu
huşu içinde yatsın ölü bebeklerim
bir buğulu aynanın yörüngesinde, ortalıkta dolaşan bu buğulu
yansımalara hipnozum
ve uluya anlaşılmaz bir tavırla ''yorgunum '' demek
neden
umutsuzum bugünden
al ve yerine koy hataları
ben her cevaba bir soruyla kafa da tuttum
bir tiyoyla bir tiyatro kurdum,
kendim oynadım ve arenasında
bir savaşçı buldum kördü
köprü ortadan bölündü sagopa gördü
yokluğun ki; zoraki bir ölümdü en derin
yazarın olsun ellerim
aklımın odalarında yangın çıksın beklerim serin
ben kimim ki; bilmemekteyim
hayat kızgın boğa ben kırmızı pelerin..