Moek Moek - Zeilbergs Volkslied Lyrics

Kende gij 't plekske waor ge bent geboren
Witte ge 't verschil nog tussen haover en koren
Kende gij de Kulert en de Snoertsebaan,
Witte gij de Wittendijk en ôk de Haalf Maon,
Ja, bent dan gerust content, um-dè-duge van de Zeilberg bent.

Refr.:   Want d'r is geen schoner plèkske in de Peel,
dan waor oew wiegske het gestaon
      waar ge as 'n junske vruger het gespeuld
      en naar school nog bent gegaon.
      Mer al is die tijd zolang alweer veurbaai
      en hé de Peel geen bos en hei,
      toch haauw ik heel diep ergus in m'n hart
      'n plâtske veur de Zeilberg vrij.

Gingde ge naar de Veghel um 'n haaske te strikken
of mâk te de daor in Boertjesbos de eksters ân 't schrikken.
Hedde ge nog gescharreld op den Rietsedijk
tussen al die mutstert vuulde gij oeweige rijk
Ja, bent dan gerust content, um-dè-duge van de Zeilberg bent.

REFREIN:

Waarde ge ân de Halte, um 'n veldje klot te stèken
Hadde ge thuis nen dries um de was op te blèken.
Laogde ge ooit te poelië in de Clarinet,
hadde g'ooit 'n peelknoors in oew hand of in 'n net.
Ja, bent dan gerust content, um-dè-duge van de Zeilberg bent.

REFREIN:

D'r zijn zo van die namen, die ge nie kant vergèten.
Hedde gaai 'ns ooit op d'n Trienenberg gezète,
keekte ge op d'n Draai, dur 'n bovenlicht,
waor de Pinnekes vôchtte was 't lève nie zo licht,
Mèr blie toch gerust content, um-dè-duge van de Zeilberg bent.

REFREIN:

De tije zijn veranderd, mèr de naom die is gebleven,
al zijn naauw in de straote alle boôm afgeschreven,
Staon d'r naauw Apostele op 't Boertjesbos,
teule ze de grond naauw mene trakter los
Blie gelukkig en content, um-dè-duge van de Zeilberg bent.

REFREIN: