Thanasis Papakonstantinou Pexlivanis Lyrics

«Φαίνεται σίγουρη για τον εαυτό της και αρκετά ανεξάρτητη η Πακίτα Γκαλιέγο.

Ακούστε τί απάντησε όταν τη ρωτήσαμε αν γνώρισε ποτέ το φόβο. Να η απάντηση:

-Δεν τον γνώρισα. Και ...μη με ρωτάτε γι' αυτό παρακαλώ. Είμαι ...ευαίσθητη σ' αυτό το θέμα».

Μια νύχτα θα 'ρθει από μακριά, βρ'αμάν, αμάν,
αέρας πεχλιβάνης,
να μη μπορείς να κοιμηθείς, βρ'αμάν, αμάν,
μόλις τον ανασάνεις.
Θα 'χει θυμάρι στα μαλλιά, βρ'αμάν, αμάν,
κράνα για σκουλαρίκια
και μες στο στόμα θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,
ρητορικά χαλίκια.
Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρ'αμάν, αμάν,
θα κατεβεί σαν λύκος,
να πάρει χρώμα και ζωή, βρ'αμάν, αμάν,
της μοναξιάς ο κήπος.
Τα μελισσάκια θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,
γύρω απ' τις πολυθρόνες
και το νερό το κρύσταλλο, βρ'αμάν, αμάν,
θα ρέει απ' τις οθόνες.
Αγέρα να 'σαι τιμωρός, βρ'αμάν, αμάν,
να 'σαι και παιχνιδιάρης
κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρ'αμάν, αμάν,
να 'ρθεις να μου την πάρεις.
Για να κοιτάει από ψηλά, βρ'αμάν, αμάν,
του κόσμου τη ραστώνη,
να ξεχαστεί σαν των βουνών, βρ'αμάν, αμάν,
το περσινό το χιόνι.